Na sportowo

Wierzę w polską piłkę tak jak w polski hip-hop. Niestety wiara ta często potrafi dawać powodu do zwątpienia. Rozczarowania w jednej i drugiej dziedzinie są zbyt częste, jednak ślepe przekonanie w sukcesy i progres pozwala mi normalnie funkcjonować. Tak naprawdę to nie tylko mi. Cała masa ludzi omamiona jest tym rzekomym triumfem, a zwykle to prowadzi do smutnego końca. W tym przypadku mistrzostwa w Montrealu mogą się dla Polaków zakończyć szybciej niż wszyscy myślą. Wygrana z Brazylią dała powód do narodowej dumy. Fakt, sukces ten podbudował i dał nadzieję wielu kibicom. Zwycięstwo nad Brazylią zdarza się ostatnio raz na 30 lat, więc optymizm jest jak najbardziej uzasadniony. No, ale nie była by to polska drużyna, gdyby nie odsłoniła drugiego oblicza. Wczorajszy mecz z USA, czyli pokazówka jak można dostać mocno i boleśnie w dupę. Dziewięćdziesiąt minut bezradności i braku koncentracji. Zimny prysznic i wskazanie polakom miejsca w szeregu. Sześć straconych bramek mówi samo za siebie, to była piłkarska egzekucja, ale na tym etapie rozgrywek trzeba o tym szybko zapomnieć. Polacy potrafią zaskakiwać, kiedyś juniorzy przegrali z Danią 12:0, więc może ostatni wynik reprezentacji U-20 nie jest taki straszny. Najśmieszniejsze są niestety tłumaczenia, że dużo sił kosztował ich mecz z Brazylią, a to odbiło się na dyspozycji w meczu z USA. Naprawdę nie wiem po co takie gadanie, Ci chłopcy grają w piłkę nie od wczoraj, jeżeli nie starcza im sił na rozegranie dwóch meczów w ciągu 96 godzin to ich kondycja w meczu z Koreą może spowodować jakiś hokejowy rezultat. Nie chce tu pisać czarnych scenariuszy, ale Korea to wcale nie taki łatwy przeciwnik. Są najlepsi w Star Craft’cie, a w piłkę nożną nie grają tylko na komputerach i konsolach. Trzeba się przygotować na najgorsze, gorsze niż legalny debiut Popka. Ten ostatni mecz w grupie może zakończyć wizytę polaków w Montrealu. Wtedy młodziaki wrócą z tekstem na ustach: TO MY POKONALIŚMY BRAZYLIĘ. A ja odpowiem: WIĘCEJ TEGO NIE RÓBCIE!

Roball